Medische aansprakelijkheid, feit of fictie?
In het algemeen sluit een arts met zijn of haar patiënt een medische behandelingsovereenkomst op grond waarvan de behandeling kan plaatsvinden. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat iedere kwaal of de ziekte dan ook daadwerkelijk wordt verholpen of genezen, want hoe vervelend ook, niet elke kwaal kan worden verholpen of niet altijd is genezing mogelijk. De arts zegt ook geen resultaat toe, doch dient zich bij de behandeling voldoende in te spannen om het gewenste resultaat (de genezing) te bewerkstelligen. Hij moet vóór, tijdens en na de behandeling de vereiste zorgvuldigheid in acht nemen. De arts dient zich hierbij te laten leiden door hetgeen de stand van de medische wetenschap voorschrijft. Indien de arts hierbij niet ondermaats gepresteerd heeft, dan kan er niet snel van een beroepsfout worden gesproken.
Wat valt onder een medische fout?
In de rechtspraak is een criterium ontwikkeld waarbij de arts in geval van vermeende medische fouten de maat wordt genomen. De arts moet hebben gehandeld overeenkomstig hetgeen van een redelijk handelend en redelijk bekwaam arts mag worden verwacht. Deze wat abstracte norm is tot stand gekomen omdat de arts geen genezing kan toezeggen. Het is een instrument om te bezien of er wel of niet ondermaats is gepresteerd. Indien hiervan sprake is én er zijn geen omstandigheden die ervoor zorgen dat er begrip voor kan worden opgebracht, dan is de conclusie veelal dat er sprake is van een beroepsfout op grond waarvan de arts aansprakelijk is. Een vergelijk dus met een fictieve professionele maatman als beroepsgenoot en de werkelijkheid.
Bij de beoordeling van de aansprakelijkheid spelen alle omstandigheden van het geval mee, waaronder ook – en met name zou ik willen zeggen – de complexiteit van het menselijke lichaam. Geen persoon is hetzelfde en niet iedereen reageert hetzelfde op een behandeling. De arts dient dus ook van te voren goed uit te zoeken wie zijn patiënt is en welke risico’s er zijn, zo ook welke complicaties kunnen optreden. Ook deze analyse dient de arts zorgvuldig te werk te gaan en zijn bevindingen vast te leggen in het medisch dossier. Hierbij dient de arts zich er tevens te vergewissen dat de patiënt toestemming geeft voor de behandeling nadat hij of zij is gewezen op de bij de behandeling dan wel ingreep aanwezige risico’s en complicaties. Ontbreekt het hieraan dan kan al snel betoogd worden dat de patiënt toestemming heeft gegeven zonder dat de implicaties duidelijk waren. Er is dan geen sprake van een zogenaamd ‘informed consent’, hetgeen ook kan leiden tot aansprakelijkheid.‘
Waar medische fout melden?
Indien een patiënt ontevreden is over een behandeling dan kan er geklaagd worden bij de klachtencommissie van het ziekenhuis die de zaak beoordeelt en er een bemiddelingsgesprek kan plaatsvinden. De kwesties die hier worden behandeld betreffen veelal klachten omtrent bejegening en ontevredenheid over de behandeling zelf. Indien de patiënt van mening is dat er sprake is van een medische fout dan kan een letselschade advocaat worden ingeschakeld die het ziekenhuis (centrale aansprakelijkheid) en de desbetreffende arts aansprakelijk stelt. Hierna ontspint zich veelal een discussie met de verzekeraar die de aansprakelijkheid vaak afwijst waardoor een deskundige benoemd moet worden. Juist omdat de aansprakelijkheid hierbij issue is, wenst de verzekeraar de kosten van een degelijk onderzoek (mede op grond van de GOMA) niet te financieren. Dat leidt ertoe dat de patiënt vaak zelf een dergelijk onderzoek moet betalen dan wel hiervoor een verzoekschrift tot het indienen van een voorlopig deskundigenbericht moet aanvragen bij de rechtbank. Uit ervaring weet ik dat dit een hoge drempel is.
Hoeveel schadevergoeding na medische fout?
Indien de aansprakelijkheid erkend is, dan komt de vraag aan de orde op hoeveel schade de patiënt nou recht heeft. Ook dit is weer maatwerk en kan alleen beoordeeld worden als de persoonlijke situatie van de patiënt bekend is en goed in kaart is gebracht. Er is hierbij qua hoogte van de schadevergoeding geen ondergrens of bovengrens. De bedragen variëren van slechts € 500 tot wel € 2.500.000 of hoger. Alles is namelijk afhankelijk van de feiten en omstandigheden. Een voorbeeld: een succesvol neurochirurg werkt in maatschap verband en wordt slachtoffer van een medische beroepsfout waardoor hij niet meer kan werken. Duidelijk is dat hij dan recht heeft op een hoge schadevergoeding, zeker als het gaat om compensatie van een zeer hoog jaarsalaris doorberekend tot zijn pensioen.
Hoe kan een advocaat helpen?
De LSA advocaten die werkzaam zijn bij Tanger Boddaert Advocaten staan u graag bij in het verhalen van schade. Zij kunnen u helpen bij de vraag of er sprake is van een medische beroepsfout en wie er aansprakelijk is.
Heb je een vraag over letselschade?
Neem dan gratis en vrijblijvend contact op met één van onze advocaten: 072-5744409
Mailen kan ook via: info@tangerboddaert.nl
